All Posts

Herman Koch spreekt in zijn boek “Ga je erover schrijven” over een glazen muur tussen hemzelf en de rest van de wereld nadat hij heeft gehoord dat hij ongeneeslijk ziek is. Dat is echt een heel herkenbaar gevoel. Ik voel ook zo’n zelfde soort afstand. Het komt denk ik doordat in een keer alles wat je belangrijk vindt verandert als je hoort dat je ziek bent. Leeftijdgenoten zijn bezig met carriere, geld en de kinderen. En ook vaak nu met hun pensioen over vijftien jaar. Van la

Maar waar gaat je blog dan over? Waar schrijf je over? Wat wil je er mee bereiken? Wie is de doelgroep? Het eerlijke antwoord is dat ik echt geen idee heb. Ik schrijf omdat ik het fijn vind om de wereld te ordenen. Ik denk altijd in een soort van kleine korte verhaaltjes. Dus ze opschrijven komt heel natuurlijk. Het zal niet dagelijks zijn, maar wel heel regelmatig. Ik zal er af en toe ook een gedicht in stoppen. Het gaat over hoe ik me voel, wat ik meemaak, over hele kleine

Wat doe jij? Een heel normale vraag als je ergens nieuw bent, maar voor mij meteen lastig. Vertel ik dat ik ziek ben? Of verzin ik iets eromheen. Wat de reden is dat ik niet meer werk. Nu kan ik zeggen. Ik schrijf. En dan doorverwijzen naar mijn blog. Het is een hele rare situatie waar ik nu al een paar jaar in zit. Ik heb uitgezaaide kanker stadium 4, ongeneeslijk ziek, maar er is niks meer te zien op de scans. De chemo en daarna hormoonpillen werken zo goed dat ik nu NED be